คืนทรมาน

ล่ะอ้าย บ่ได้ฮ้องให้
แต่น้ำตามันไหล
ห้ามไว้กะบ่อยู่
บ่มีลางบอกให้ฮู้
ว่านางน้องสิแต่งงาน

แม่ตาหวานมาลืมสิ้น
เขาเอาเงินปูให้ย่าง
รักแยกเป็นสองทาง
ทางเขาดีกว่าอ้าย
กะเลยพ่าย
ผู้เพิ่นมีหนอเงินล้าน

คืนนี้เป็นคืนที่ทรมาน
เป็นคืนโศกศัลย์
เป็นวันต้องเสียน้ำตา
ก็วันพรุ่งนี้แฟนเราจะเข้าวิวาห์
เธอลืมหมดสิ้นสัญญา
จะรักกันมั่นคงเรื่อยไป

เหมือนโดนคำสั่งศาลให้ประหาร
มันทรมานมันทรมานหัวใจ
ก็วันพรุ่งนี้เป็นวันที่เราปราชัย
ส่วนเธอสุขใจกับเศรษฐีมั่งมีเงินตรา

เขาเอาเงินทองมาล่อ
เขาเอาล่ะเงินทองมาล่อ
มาขอล่ะมา มาแต่ง
คำแพงเลยหนีจากอ้าย
หัวใจเจ้าบ่แน่นอน
ไม่เคยใส่กลอนประตูหัวใจ
คนที่ช้ำในกะคืออ้าย

ร้องไห้น้ำตาแทบเป็นสายเลือด
เหมือนดั่งโดนเชือด
เชือดตรงที่กลางหัวใจ
จะร้องคืนนี้พรุ่งนี้ไม่ร้องต่อไป
จะร้องเป็นคืนสุดท้าย
บันทึกไว้ด้วยหยดน้ำตา

หยดหนึ่งเพื่อเธอคนที่หลายใจ
หยดสองมอบให้กับชายที่มีเงินตรา
ส่วนหยดที่สามให้เธอสมปรารถนา
หยดสี่หยดห้าหยดต่อไปให้ตัวฉันเอง

น้ำตาพี่ไหลคืนนี้
น้ำตาล่ะพี่ไหลคืนนี้
พอทีพอแล้วเนื้ออุ่น
มื้ออื่นล่ะขอมอบให้เจ้า
ในวันเข้าแม่นวิวาห์

ขอมอบน้ำตาให้เป็นของขวัญ
เมื่อเงินสำคัญอ้ายลาแล้วโอ้โอเย้ละน่า