รักเราไม่เท่ากัน

เหนื่อยกับความเป็นจริงที่ฉันมี
หน่ายกับทุกนาทีที่เลื่อนลอย
อ่อนล้าบ่อยบ่อย
ที่ต้องคอยแต่ทนเหงา

อาจจะจริงที่เธอไม่ทิ้งไป
แต่ในใจไม่มีคำว่าเรา
เจ็บช้ำเปล่าเปล่า
ถ้ารักเราไม่เท่ากัน

คำคำเดียวกัน
จากคนคนบางคนก็ต่างแล้ว (ต่างแล้ว)
ใจใครใจมันความรักมีไม่เท่ากัน
และฉันก็พอเข้าใจ

ถ้าหากว่าความรัก
ของเรามันมีไม่เท่ากัน (ฮ้า)
ฉันว่าเราก็ควรต้องยอมรับมัน (ฮ้า)
หากว่าเรายังฝืนมันก็คงไม่ได้อะไร

หากว่าใครถาม (ฮ้า)
ว่าเราจบลงด้วยเรื่องอะไร
ฉันคงทำได้เพียงแค่ตอบเขาไป
ว่าที่สุดแล้วจะทำอย่างไร
รักเราที่มีให้ไปมันไม่เท่ากัน โอ้ว

ถ้าหากจะบอกรักใครสักคน (รักใครสักคน)
มันก็ไม่ได้ยากลำบากลำบนสักเท่าไร
แต่จะรักษาให้มันอยู่นานให้เป็นอย่างใจ
(ทำให้มันอยู่นาน ให้มันนานอย่างใจ)
ก็มันช่างยากช่างเย็นมากมายเหลือเกิน

ถ้าหากว่าความรัก
ของเรามันมีไม่เท่ากัน (รักเราไม่เท่ากัน)
อย่างนั้นฉันว่าเราก็ควรต้องยอมรับมัน (ทำใจให้ยอมรับ)
หากว่าเรายังฝืน (ทำใจให้ยอมรับ)
มันก็คงไม่ได้อะไร (คงไม่ได้อะไร)

หากว่าใครถาม (ถาม)
ว่าเราจบลงด้วยเรื่องอะไร (ได้โปรดอย่ามาถามฉันเลย)
ฉันคงทำได้เพียงแค่ตอบเขาไป (ขอเธอ ขอร้องเธอ)
ว่าที่สุดแล้วจะทำอย่างไร (ก็คงได้บอกเขาไป)
รักเราที่มีให้ไปมันไม่เท่ากัน

คำคำเดียวกัน
จากคนคนบางคนก็ต่างแล้ว
ใจใครใจมันเมื่อรักมีไม่เท่ากัน
สุดท้ายรักนั้นคงจบไป