เตะน้ำหยอกปลา
ก่อนสิ้นแสงดาวท่งนาบ้านเฮาฟ้าข่อนสิแจ้ง
ลมเช้าพัดใบข้าวแกว่งยอดสะแบงพลิ้วในสายหมอก
นกออกจากฮังเสียงพระถั่งโปงเช้ามาบอก
อีกหนึ่งวันแล้วที่บ้านนอกทุ่งนานี้ที่นางจากลา
ที่น้องทำงานเป็นจั่งใด๋นั้นอ้ายบ่ฮู้ข่าว
รู้เพียงท้องทุ่งบ้านเฮาข้าวเขียวงามน้ำยังมีปลา
แต่บ่มีเจ้ามีแต่คนเหงาข้างคันแทนา
นั่งเหม่อเหลียวมองขอบฟ้า
เตะน้ำหยอกปลาคึดฮอดคนไกล
กลิ่นดอกลำดวนยามเช้าหอมลอยตามลม
ชื่นใจคล้ายกลิ่นเส้นผมของคนงามยามเชยชิดใกล้
สาวนาใกล้กันวิ่งตามฝันไปฮอดหม่องใด๋
เวลาที่ล้าแรงใจ
คึดฮอดอ้าย คึดฮอดบ้านเฮาบ้อ
วันใดกลับนาอ้ายสิพามาเทียวคันแทเก่า
เก็บข้าวใหม่มาเฮ็ดข้าวเม่ารับขวัญเจ้าจาก กทม.
อยากนั่งฟังลำห่มผ้านำยามลมหนาวถ่อ
อ้ายสิมีมื้อนั้นอีกบ้อคนตอบที่รอบ่ฮู้อยู่ไส
กลิ่นดอกลำดวนยามเช้าหอมลอยตามลม
ชื่นใจคล้ายกลิ่นเส้นผมของคนงามยามเชยชิดใกล้
สาวนาใกล้กันวิ่งตามฝันไปฮอดหม่องใด๋
เวลาที่ล้าแรงใจ
คึดฮอดอ้าย คึดฮอดบ้านเฮาบ้อ
วันใดกลับนาอ้ายสิพามาเทียวคันแทเก่า
เก็บข้าวใหม่มาเฮ็ดข้าวเม่ารับขวัญเจ้าจาก กทม.
อยากนั่งฟังลำห่มผ้านำยามลมหนาวถ่อ
อ้ายสิมีมื้อนั้นอีกบ้อคนตอบที่รอบ่ฮู้อยู่ไส