ยิ่งโตความสุขยิ่งน้อยลง

บางครั้งการเติบโตของชีวิตมันก็เหนื่อยล้า
ผิดหวังและเสียน้ำตาไม่ง่ายเลยอย่างที่คิด
ปัญหามากมายเข้ามาถาโถมให้ใจบอบช้ำ
ในบางครั้งฉันอยากยอมแพ้อ่อนแอเหลือเกิน

เมื่อก่อนนี้ฉันเคยยิ้มหัวเราะสุขใจจากข้างใน
แต่ตอนนี้ฉันยิ้มเพื่อปิดบังความเศร้าในหัวใจ
ฉันเคยมีความสุขมากกว่านี้
แต่ทำไมยิ่งโตความสุขยิ่งน้อยลง

อยากกอดใครสักคน
วันที่เหนื่อยล้าร้องไห้ออกมาให้มันสุดเสียง
ไม่ต้องมีคำถามว่าเพราะอะไร
แค่เพียงหวังให้ฉันได้ระบาย

ฉันเพียงแค่หวังแม้ล้มมันจะโหดร้าย
คงจะมีสักคนที่ยังเข้าใจ
คนที่พร้อมจะรับฟังไม่ว่าฉันเป็นยังไง
คนที่พร้อมจะให้อภัยฉันได้เสมอ

เมื่อก่อนนี้ฉันเคยยิ้มหัวเราะสุขใจจากข้างใน
แต่ตอนนี้ฉันยิ้มเพื่อปิดบังความเศร้าในหัวใจ
ฉันเคยมีความสุขมากกว่านี้
แต่ทำไมยิ่งโตความสุขยิ่งน้อยลง

อยากกอดใครสักคน
วันที่เหนื่อยล้าร้องไห้ออกมาให้มันสุดเสียง
ไม่ต้องมีคำถามว่าเพราะอะไร
แค่เพียงหวังให้ฉันได้ระบาย

ฉันเพียงแค่หวังแม้ล้มมันจะโหดร้าย
คงจะมีสักคนที่ยังเข้าใจ
คนที่พร้อมจะรับฟังไม่ว่าฉันเป็นยังไง
คนที่พร้อมจะให้อภัยฉันได้เสมอ

คนที่พร้อมจะให้อภัยฉันได้เสมอ