เล่นนอกบท
ได้เพียงแค่ทักทายกันแค่เพื่อนเท่านั้น
โอเค เข้าใจ
ไม่บอกก็รู้ตัวดีมากไปกว่านี้เธอลำบากใจ
บทบาทที่ฉันนั้นต้องแสดงคือต้องเป็น
เพื่อนเท่านั้น
แต่บทที่ในใจมันต้องการคือทำเกิน
กว่าเพื่อนกัน
ห้ามใจไม่ไหวเมื่อสบตา
แค่เพียงรอยยิ้มเธอส่งมา
เผลอใจสั่น
เผลอมีอาการเกินไป
ก็เปล่าจะคิดเรื่องไม่ดี
เล่นนอกบทบางทีต้องเข้าใจ
ไม่ต้องกลัว
ไม่ลืมหรอกฉันเป็นใคร
ไม่ทำให้วุ่นวาย
ท่องคำว่ารักเบาเบามีหน้าที่เหงาก็ทำต่อไป
ได้เพียงแค่คิดดังดังไม่ต้องไปหวังเราควรตัดใจ
บทบาทที่ฉันนั้นต้องแสดงคือต้องเป็น
เพื่อนเท่านั้น
แต่บทที่ในใจมันต้องการคือทำเกิน
กว่าเพื่อนกัน
ห้ามใจไม่ไหวเมื่อสบตา
แค่เพียงรอยยิ้มเธอส่งมา
เผลอใจสั่น
เผลอมีอาการเกินไป
ก็เปล่าจะคิดเรื่องไม่ดี
เล่นนอกบทบางทีต้องเข้าใจ
ไม่ต้องกลัว
ไม่ลืมหรอกฉันเป็นใคร
ก็อาจมีบางทีที่มันทำให้เธอต้องรำคาญ
ขอเธอเข้าใจ
ก็เรื่องธรรมดาเมื่อคำคำเดียวว่ารักในใจ
มันฝากเอาไว้ที่เธอ (ห้ามใจไม่ไหวเมื่อสบตา)
ก็คนมันรักจะให้ทำยังไง (แค่เพียงรอยยิ้มเธอส่งมา)
ก็ใจมันคิดเกินกว่านั้นห้ามยังไง (เผลอใจสั่น)
เผลอมีอาการเกินไป
ก็คนมันรักจะให้ทำยังไง (ก็เปล่าจะคิดเรื่องไม่ดี เล่นนอกบทบางทีต้องเข้าใจ)
โทษทีนะฉันจะหยุดไว้แค่ในใจ (ไม่ต้องกลัว)
ไม่ลืมหรอกฉันเป็นใคร
ไม่ทำให้วุ่นวาย