Με λένε Θεοδώρα
NIKOS GATSOS, MANOS HADJIDAKIS
Εγώ κι αν προδοθώ
Δε θα προδώσω
Κρυφέσ χαρέσ κι ελπίδεσ
Εγώ φωτιέσ ανάβω
Για κάθε σκλάβο
Που βλέπω μ' αλυσίδεσ
Εγώ κι αν νικηθώ
Θα πολεμήσω
Για σένα και για μένα
Για τα παιδιά του κόσμου
Που στέκουν μπροσ μου
Χλωμά κι αδικημένα
Έχω τα δώρα του θεού
Με λένε θεοδώρα
Και τα σημάδια του καιρού
Δικά μου είναι τώρα
Λαμά λαμά λαμά
Λαμά χριστέ μου
Είμαι ριπή τ' ανέμου
Εγώ δε μοιάζω μ' άλλη
Και το κεφάλι
Δεν έσκυψα ποτέ μου
Κι εσύ που δε μιλάσ
Θλιμένε φίλε
Τα λόγια τούτα μέτρα
Παλιέσ αλήθειεσ θάψε
Κι αρχίνα σκάψε
Να βρεισ νερό στην πέτρα
Τότε κι οι δυο μαζί
Μα κι άλλοι κι άλλοι
Θα γίνουμ' ένα όλοι
Και με φτερά στον ώμο
Θα βρούμε δρόμο
Για την καινούργια πόλη
Είμαι τησ οργήσ αστέρι
Και χειμώνα καλοκαίρι
Χίλιουσ κεραυνούσ κρατώ στο χέρι