Geheugenlaan

[Strofe 1]
Als deze muren zouden kunnen praten
Wat zouden ze dan zeggen over ons?
Waar onze foto’s hingen, zitten gaten
Ons leven staat in dozen op de grond
Als deze muren zouden kunnen praten
Dan ging ik met ze in gesprek
Om herinneringen op te halen
En te kijken of ik niets vergeten ben
Hier aan het einde van het begin
Waar we samen op de drempel staan
Hier op de Geheugenlaan

[Refrein]
Oh oh, ik ben voor altijd thuis bij jou
Ik weet niet waar we morgen zijn
Maar dat maakt niet uit voor mij
Nee, dat maakt niet uit voor mij
Want ik ben voor altijd thuis bij jou
Ik weet niet waar we morgen zijn, oeh oeh
Maar waar je dan ook houdt van mij
Waar je dan ook houdt van mij, is thuis

[Strofe 2]
Er ligt een hele wereld voor ons open
We kunnen overal naartoe, oeh oeh
Want zolang we samen blijven dromen, oeh oeh
Komt het altijd weer goed
Dus wil je dat met mij blijven doen
Want dan staan we over vijfentwintig jaar
Met wat we hebben meegemaakt
Weer op de Geheugenlaan

[Refrein]
Oh oh, ik ben voor altijd thuis bij jou
Ik weet niet waar we morgen zijn, oeh oeh
Maar dat maakt niet uit voor mij
Nee, dat maakt niet uit voor mij
Want ik ben voor altijd thuis bij jou
Ik weet niet waar we morgen zijn, oeh oeh
Maar waar je dan ook houdt van mij
Waar je dan ook houdt van mij, is thuis
(Thuis, oeh oeh)
Waar je dan ook houdt van mij, is thuis (thuis)

Oh oh, ik ben voor altijd thuis bij jou
Ik weet niet waar we morgen zijn, oeh oeh
Maar dat maakt niet uit voor mij
Nee, dat maakt niet uit voor mij
Want ik ben voor altijd thuis bij jou
Ik weet niet waar we morgen zijn, oeh oeh
Maar waar je dan ook houdt van mij
Waar je dan ook houdt van mij, is thuis