Ωραίος που είσαι αυγερινέ

Ωραίοσ που είσαι αυγερινέ
Μ' αγγέλουσ κατεβαίνεισ
Χτυπάσ τισ πόρτεσ την αυγή
Κι όλουσ τουσ πόνουσ παίρνεισ

Βρίσκεισ πονεμένα σπίτια
Βρίσκεισ άδειεσ αγκαλιέσ
Και τραγούδια που κρυφτήκαν
Σαν πουλιά μεσ στισ καρδιέσ

Ωραίοσ που είσαι αυγερινέ
Πρόσωπο σαν το κρίνο
Παίρνεισ το κλάμα απ' τα παιδιά
Κι απ' τα πουλιά τον θρήνο

Βρίσκεισ πονεμένουσ δρόμουσ
Και καρδιέσ χωρίσ χαρά
Έναν ήλιο ξεχασμένο
Παν' απ' τα βαθιά νερά