Γιασμίν

Φυσάει ζωή στα μάτια σου τα βλέφαρα αναδεύουν
Παίζουν τριγύρω σου παιδιά το χρόνο κοροϊδεύουν

Για ποιο ταξίδι μου μιλάσ γι' αυτό που δε θυμάσαι
Πωσ γίνεται να περπατάσ στουσ δρόμουσ που φοβάσαι

Ξέρω τα λόγια τησ σιωπήσ κι αυτή η σιωπή θα με βρει
Στη θάλασσα τησ ερυθράσ στα μέσα του σεπτέμβρη

Να να να να να

Στ' αγριαμένα κύματα καίει το μεσημέρι
Σκαρφαλωμένοσ πάνω τουσ μ' αρπάζουν απ' το χέρι

Κι έρχομαι όλο πιο κοντά κι ακούω τα όνειρά σου
Κάψε με με τον έρωτα που πνίγει τη ματιά σου

Εκεί στα γαλανά βουνά γυρνάει κάθε βράδυ
Το πεινασμένο κι έντρομο των σκέψεων κοπάδι

Να να να να να