Είδα στον ύπνο μου

Είδα στον ύπνο μου και μ' έπιασε ζαλάδα
Κάτι κοράκια να κηδεύουν την ελλάδα
Κι ένιωσα μέσα μου ταπείνωση ντροπή
Αν δεν ξυπνούσα θα' χα πάθει συγκοπή

Αφού η ανθρωπότητα δεν ντρέπεται
Δεν έχει τσίπα μια σταλιά δεν κοκκινίζει
Ένασ λαόσ τέτοιοσ λαόσ πωσ το ανέχεται
Να λοιδορείται και ο καθένασ να τον βρίζει

Αφού η ανθρωπότητα δεν ντρέπεται
Δεν έχει τσίπα μια σταλιά δεν κοκκινίζει
Ένασ λαόσ τέτοιοσ λαόσ δεν επιτρέπεται
Μεσ τη μιζέρια και τον φόβο να σαπίζει

Eίδα στον ύπνο μου και κόντεψα να μείνω
Τον μέγα αλέξανδρο στουσ βάρβαρουσ να δίνω
Κι ένιωσα μέσα μου ανείπωτη οργή
Γι αυτά που γίνονται ξεδιάντροπα στην γη

Αφού η ανθρωπότητα δεν ντρέπεται
Δεν έχει τσίπα μια σταλιά δεν κοκκινίζει
Ένασ λαόσ τέτοιοσ λαόσ πωσ το ανέχεται
Να λοιδορείται και ο καθένασ να τον βρίζει

Αφού η ανθρωπότητα δεν ντρέπεται
Δεν έχει τσίπα μια σταλιά δεν κοκκινίζει
Ένασ λαόσ τέτοιοσ λαόσ δεν επιτρέπεται
Μεσ τη μιζέρια και τον φόβο να σαπίζει