Η Γραβάτα

Κοίτα εγώ με ψέματα δεν μίλησα
Ποτέ μου εγώ δεν κρύφτηκα
Ποτέ σε ψεύτικεσ σκιέσ
Άκου εγώ δεν σ'αποκάλεσα ποτέ μου
Αδελφέ μου και δεν σου μίλησα ποτέ μου
Με βρισιέσ!

Τρέχα και πήγαινε το χρήμα να θηλάσεισ
Να εκτελέσεισ διαταγέσ καθορισμένεσ
Όμωσ να ξέρεισ δεν μπορείσ να αποδράσεισ
Κι όλεσ οι μέρεσ σου εκεί είναι μετρημένεσ

Κοίτα εσύ που κρύβεσαι
Σε χάρτινεσ ασπίδεσ
Πάντα θα αισθάνεσαι πωσ κάποιοσ
Σε κοιτάζει άκου
Όταν ο ήλιοσ θα ποτίζει την σκιά σου
Με ακτίδεσ πάντα το φωσ αυτό εσένα
Θα τρομάζει

Τρέχα και πήγαινε το χρήμα να θηλάσεισ
Να εκτελέσεισ διαταγέσ καθορισμένεσ
Όμωσ να ξέρεισ δεν μπορείσ να αποδράσεισ
Κι όλεσ οι μέρεσ σου εκεί είναι μετρημένεσ

Τρέξε και κρύψου στισ ασπίδα σου και πάλι
Και με το φωσ του φεγγαριού νυχτοπερπάτα
Κοίτα πωσ είσαι στον καθρέφτη κοίτα χάλι
Την ρετσινιά δεν σου την σβήνει μια γραβάτα