Του γέρου κόσμου η καρδιά

Εγώ το ξέρω απ' εξαρχήσ
Τησ τέχνησ το τραγούδι
Άμα δε κλέψεισ τησ ζωήσ μυρίζει
Χωματίλα

Πάντα ψάχνω το χάρισμα
Να βρίσκω νέεσ ιδέεσ
Πράμα πρωτοφανέρωτο
Κι όχι καλουπωμένο
Αφτει καμίνι στο μυαλό
Μαράζι στη καρδιά μου
Χαρέσ και χάρεσ διαλαλώ
Και οι καημοί με δέρνουν

Κουρσάροσ κλέφτησ πειρατήσ
Τησ θάλασσασ τησ αστραπήσ
Τησ έρμησ γησ διαλαλητήσ
Αντάρτησ κλέφτησ και κριτήσ

Ανάθεμα σε για μυαλό
Πράμα δε φοβάσαι
Πίνεισ κρασί στο μαστραπά
Κι όπου βρεθείσ κοιμάσαι

Δεν είμαι εγώ του έρωτα
Το δέντρο με τα φρούτα
Το νου μου πρώτα στείρωσα
Κι ασ γίνει ότι γίνει
Ούτε θεό δε πίστεψα
Ούτε το φόβο του 'χω
Κι όταν θα πω το λόγο μου
Τα δυο μου χείλη καίνε

Χωρίσ θεό προφήτη μου
Μαυρίζει η ψυχή σου
Μετανοείσ πολυλογά
Και σκύβεισ το κεφάλι
Κι αναμασείσ λόγια παχιά
Για έλεοσ με φόβο

Πάντα παπάδεσ καίγανε
Τησ γησ τουσ φιλοσόφουσ
Κι ύστερα αυγατίζανε τουσ πυροφόρουσ λόγουσ

Είδε κανείσ φιλόσοφο παπά να έχει καμένο
Μόνοσ στη νύχτα πολεμά ξημέρωμα να φέρει
Του γέρου κόσμου η καρδιά καινούργιο αίμα θέλει

Του γέρου κόσμου του γέρου κόσμου η καρδιά
Του γέρου κόσμου του γέρου κόσμου η καρδιά
Του γέρου κόσμου η καρδιά καινούργιο αίμα θέλει
Καινούργιο αίμα θέλει

Γιατί την γιατί την κρεμάσανε
Γιατί την γιατί την κρεμάσανε
Γιατί την κρεμάσανε η σκυλί στο τσιγκέλι
Η σκυλί στο τσιγκέλι

Του γέρου κόσμου η καρδιά καινούργιο αίμα θέλει
Καινούργιο αίμα θέλει
Καινούργιο αίμα θέλει