Χάρτινα φανάρια

Πήραν φωτιά όλα όσα είχα
Σ' ένα φεγγάρι κρυμμένο σε βρήκα
Να κυνηγάσ το χρόνο μόνη
Στάζοντασ όνειρα και ιδρώτα στο σεντόνι

Τι ώρα είναι δε θα ρωτήσω
Κι αν θα σε χάσω δε θα μιλήσω
Αυτή την ώρα θέλω να κλέψω
Και στων ματιών σου το έργο να παίξω

Στέγνωσε πάλι το πρόσωπό σου
Φεύγοντασ ξέχασεσ ό,τι ήτανε δικό σου
Σβήνεισ τα φώτα σαν την αλήθεια
Να μη με βρίσκεισ όταν ψάχνεισ για βοήθεια