ทำเป็นไม่ทัก

จากกันไปเสียตั้งนาน
จากกันไปเสียตั้งไกล
แต่ทำไมไม่ทักไม่ทายฉันเลย
เจอะหน้ากันแล้วทำงง
อย่างกับคนไม่คุ้นเคย
ทำเป็นเมินเป็นเฉยเชื่อเลยคนเรา

จากกันไปตั้งเป็นปี
แต่ความจำฉันยังดี
ต่อให้อีกร้อยปีก็ลืมไม่ลง
แปลกที่เธอไม่ยอมจำ
กลับมาทำหน้างง งง
คนอะไรช่างหลงลืมกันง่ายดายอย่างนี้

ไม่นึกเลยจะลืมหน้าคนอย่างฉัน
ไอ้เธอคนสำคัญทั้งคนเธอลืมฉันลืมฉันได้ไง

ฮะอะอาว โฮ้โอ้โอ ทำไมนะทำไมนะ
ทำเป็นไม่ทัก ทำเป็นไม่ทัก
ฮะอะอาว โฮ้โอ้โอ ทำไมนะทำไมนะ
ทำเป็นไม่ทัก ไม่สนใจ

ฮะอะอาว โฮ้โอ้โอ ทำไมนะทำไมนะ
ทำเป็นไม่ทัก ทำเป็นไม่ทัก
ฮะอะอาว โฮ้โอ้โอ ทำไมนะทำไมนะ
คนเคยดีต่อกันเจอกันไม่ทักทาย
จาด้าดา ดาดาดา
จาด้าดา ดาดาดา

จากกันไปตั้งเป็นปี
แต่ความจำฉันยังดี
ต่อให้อีกร้อยปีก็ลืมไม่ลง
แปลกที่เธอไม่ยอมจำ
กลับมาทำหน้างง งง
คนอะไรช่างหลงลืมกันง่ายดายอย่างนี้

ไม่นึกเลยจะลืมหน้าคนอย่างฉัน
ไอ้เธอคนสำคัญทั้งคนเธอลืมฉันลืมฉันได้ไง

ฮะอะอาว โฮ้โอ้โอ ทำไมนะทำไมนะ
ทำเป็นไม่ทัก ทำเป็นไม่ทัก
ฮะอะอาว โฮ้โอ้โอ ทำไมนะทำไมนะ
ทำเป็นไม่ทัก ไม่สนใจ

ฮะอะอาว โฮ้โอ้โอ ทำไมนะทำไมนะ
ทำเป็นไม่ทัก ทำเป็นไม่ทัก
ฮะอะอาว โฮ้โอ้โอ ทำไมนะทำไมนะ
คนเคยดีต่อกันเจอกันไม่ทักทาย

ฮะอะอะ อะอะ โออะอะ อะอะโอ
ทำเป็นไม่ทัก ทำเป็นไม่ทัก
ฮะอะอะ อะอะ โออะอะ อะอะโอ
ทำเป็นไม่ทัก ทำเป็นไม่ทัก

ฮะอะอะ อะอะ โออะอะ อะอะโอ
ทำเป็นไม่ทัก ทำเป็นไม่ทัก
ฮะอะอะ อะอะ โออะอะ อะอะโอ
ทำเป็นไม่ทัก (ทำเป็นไม่ทัก)