Κακούργα μητριά

Κλάψτ' αδελφέσ τουσ αδελφούσ
Και μάνεσ τα παιδιά σασ
Που δικαστήκανε βαριά
Να ζουν στην μαύρη ξενιτιά
Να λιώνουν μακριά σασ

Ωσ πότε πια η ξενιτιά
Κακούργα θα 'ναι μητριά

Φαρμάκι στάζει το ψωμί
Που τρώνε στη σκλαβιά τουσ
Αναστενάζουνε ψυχέσ
Στισ αλυσίδεσ τισ βαρειέσ
Και καίγεται η καρδιά τουσ

Ωσ πότε πια η ξενιτιά
Κακούργα θα 'ναι μητριά

Κλάψτε μανάδεσ τα παιδιά
Τα καταδικασμένα
Που τρέμουνε μεσ στη σκλαβιά
Και λιώνει η δόλια τουσ καρδιά
Στα άπονα τα ξένα