Katarameni filaki

Μεσ στη ζωή μου πέρασα μπόρεσ
Φτώχεια ορφάνια και κατοχή
Μα δε φοβήθηκα σ' αυτέσ τισ ώρεσ
Όσο φοβήθηκα τη φυλακή

Καταραμένη φυλακή πόρτα καταραμένη
Σε είδα σε δοκίμασα που να ‘σαι ξορκισμένη

Σαν πέσεισ μέσα σε απαρνιούνται
Γνωστοί και φίλοι και συγγενείσ
Κι ό,τι κι αν έκανεσ γι' αυτούσ ξεχνιούνται
Και δε ρωτάνε πεθαίνεισ ζεισ

Καταραμένη φυλακή πόρτα καταραμένη
Σε είδα σε δοκίμασα που να ‘σαι ξορκισμένη

Κι εγώ δεν ήθελα τέτοιεσ παρτίδεσ
Αλλά ασ όψεται κάποια ψυχή
Και τώρα βγαίνω πια όλο ρυτίδεσ
Να περπατήσω μεσ στη ζωή

Καταραμένη φυλακή πόρτα καταραμένη
Σε είδα σε δοκίμασα που να ‘σαι ξορκισμένη