Κέρνα με πόνε, κέρνα με

Κέρνα με πόνε κέρνα με
Ποτήρια πικραμένα

Τα στήθια από χολέσ
Απο λαχτάρεσ συμφορέσ
Είναι πια μαθημένα

Κέρνα με πόνε κέρνα με
Ποτήρια πικραμένα
Κι εγώ τα πίνω μαζεμένα

Από παιδί με πίκρανε
Αυτή η κοινωνία
Και καταστάλαξε
Μεσ στη φτωχή μου την καρδιά
Τον πόνο η αγωνία

Κέρνα με πόνε κέρνα με
Ποτήρια πικραμένα
Κι εγώ τα πίνω μαζεμένα

Κέρνα με πόνε κέρνα με
Κι αν κλαίω μη σε νοιάζει
Κι αν ξεχειλίσεισ το γυαλί
Λίγο φαρμάκι πιο πολύ
Το πίνω δε με νοιάζει

Κέρνα με πόνε κέρνα με
Ποτήρια πικραμένα
Κι εγώ τα πίνω μαζεμένα