Κοιμάμαι αργά

Κοιμάμαι αργά
Με ένα τίποτα παλεύω που όλο με νικά
Χρόνια που σε ένα κύκλο ταξιδεύω
Κι όπου φτάνω είναι αργά

Τα τρένα φεύγουν άδεια και άδεια γυρίζουν ξανά
Αν θεσ να 'ρθεισ στείλε μου μήνυμα δε θα κοιμάμαι

Γιατί έγινε ένασ κόμποσ το μυαλό μου
Που δε λύνεται πια
Αν περνάσ έξω από το παράθυρό μου
Χτύπα αν θεσ κοιμάμαι αργά

Έλα να να περπατήσουμε στη νύχτα
Κι ασ είναι αργά
Πεσ μου τα τα ίδια εκείνα παραμύθια
Που δε πιστεύω πια

Κι ο δρόμοσ που μασ πάει δε θα σε ρωτήσω ξανά
Φτάνει να 'ρθεισ σου αφήνω ανοιχτά δε θα κοιμάμαι

Γιατί έγινε ένασ κόμποσ το μυαλό μου
Που δε λύνεται πια
Αν περνάσ έξω από το παράθυρό μου χτύπα αν θεσ
Κοιμάμαι αργά

Κοιμάμαι αργά κοιμάμαι αργά
Γιατί φοβάμαι πωσ πια είναι αργά