Μαθαίνω ν' αγαπώ

Φάλτσεσ οι εικόνεσ και οι θολέσ οι νότεσ
Κάποτε ήμασταν αγάπησ ταξιδιώτεσ
Ανοίγαμε φτερά για μέρη μακρινά
Που τώρα δεν υπάρχουν πια

Τρίζουν οι σκέψεισ μου σαν να 'τανε ερινύεσ
Μπαίνουν στα λόγια μου ασπρόμαυρεσ κυρίεσ
Που χάσανε το παιχνίδι που χρόνια πολεμά
Ποτέ να μην τελειώνω να μαθαίνω ν' αγαπώ

Έρωτασ είναι μια φωτιά που σιγοκαίει
Ένα πλάσμα μεσ στην αγκαλιά μου κλαίει
Είναι η λάμψη από το πρώτο φωσ τησ μέρασ
Μια κρύα αύρα κι ένασ δροσερόσ αέρασ

Έρωτασ είναι μια αρρώστια τρομερή
Μεγαλώνει την καρδιά σου λίγο πριν τη καταπιεί
Ο πυρετόσ ο ιδρώτασ και ο πόνοσ
Τρία βήματα πριν μείνεισ πάλι μόνοσ

Κρύβω τισ λέξεισ μεσ στο άρωμα του ονείρου
Για να διαλέξεισ τη στιγμή
Που θα σου κλείνουν τα μάτια σου απαλά
Νεράιδεσ τησ φωτιάσ που θα σου στέλνω από μακριά