Feggaria Apo Hartoni

Να που ξανά η πόλη ερημώνει
Μια καληνύχτα τρέχει στα στενά
Τη μοναξιά ελευθερώνει
Φεγγάρια μη μου φτιάχνεισ με χαρτόνι
Γιατί η καρδιά τα ρίχνει στη φωτιά
Κι ύστερα σου τραγουδά

Τι ζητάσ να ήξερα από μένα
Κι αν μου γελάσ
Μοιάζει το χαμόγελο σαν ψέμα
Δεν μ' αγαπάσ

Ένα παιδί τα χέρια του σηκώνει
Για να μαζέψει τα' άστρα που μετρά
Ο ουρανόσ δε χαμηλώνει
Να που ξανά στον κόσμο ξημερώνει
Μα το σκοτάδι μέσα μου γυρνά
Όταν το φωσ τυραννά

Τι ζητάσ να ήξερα από μένα
Κι αν μου γελάσ
Μοιάζει το χαμόγελο σαν ψέμα
Δεν μ' αγαπάσ