Selim

Εσύ κοιμάσαι στο παγκράτι
Μεσ στα σεντόνια τ' απαλά
Κι αυτόσ να τρέχει μ' άσπρο άτι
Στα όνειρά σου τα τρελά

Έχει λυμένα τα μαλλιά του
Κι ένα βελούδο βυσσινί
Στα μάτια του και στα φιλιά του
Δίνει στο σώμα σου φωνή

Σελήμ σελήμ φωνάζεισ στριφογυρνάσ
Σελήμ σελήμ και πάνω στ' όνειρο ξυπνάσ
Είσαι μονάχη το κρεβάτι
Και ξημερώνει στο παγκράτι

Κερνάσ τη νύχτα δυο τσιγάρα
Και το ταξίδι αρχινά
Φτάνεισ στην έρημο σαχάρα
Τώρα σε λένε αμινά

Αυτόσ σου τάζει δυο παλάτια
Χρυσά παγώνια που μιλούν
Και βλέπεισ στα δικά του μάτια
Τα δάκρυα σου να κυλούν

Σελήμ σελήμ φωνάζεισ στριφογυρνάσ
Σελήμ σελήμ και πάνω στ' όνειρο ξυπνάσ
Είσαι μονάχη το κρεβάτι
Και ξημερώνει στο παγκράτι