Της γοργόνας

Μεσ στησ θάλασσασ τα βάθη
Είν' το σπίτι μου
Ολομόναχη για χρόνια
Με τη λύπη μου

Την αγάπη μου γυρεύω
Μ' όρκουσ μυστικούσ
Και παρακαλώ και γνέφω
Στουσ περαστικούσ

Αχ καράβι καραβάκι
Στο γιαλό που πασ
Ρώτησε ωσ τησ γησ την άκρη
Ζει ο βασιλιάσ
Ο αλέξανδροσ που αντρειεύει
Πότε θα φανεί
Ζει κι αιώνια βασιλεύει
Ποιοσ θ' αποκριθεί

Ο καημόσ μου ένα δάκρυ
Άστρο φωτεινό
Απ' τησ μοίρασ το πηγάδι
Φέρνω το νερό
Να ξεπλύνω ανθρώπων λόγια
Πάθη κρίματα
Με ροδόσταμο και μύρο
Στ' άγια κύματα
Αχ καράβι καραβάκι
Στο γιαλό που πασ