Του έρωτα

Αν άγγιζεσ τα χέρια τησ τα κρινοδάχτυλά τησ
Κι αν μύριζεσ το άρωμα απ' τα μακριά μαλλιά τησ
Αν κοίταζεσ τα μάτια τησ δυο κάρβουνα αναμμένα
Που ανάβουνε παντού φωτιέσ και κάψανε κι εμένα

Τότε θα καταλάβαινεσ γιατί την αγαπάω
Και μόνο με τη σκέψη τησ τα βράδια ξαγρυπνάω
Τότε θα καταλάβαινεσ φίλε μου τι περνάω
Και μαντινάδεσ του έρωτα για κείνη τραγουδάω

Αν άκουγεσ τη μουσική απ' τη γλυκιά λαλιά τησ
Που τ' αηδονάκια ζήλευαν και τρέχανε κοντά τησ
Τα βελουδένια χείλη τησ για μια φορά αν φιλούσεσ
Όπωσ δεν ξέχασα κι εγώ ποτέ δε θα ξεχνούσεσ