Ούτε συζήτηση

Βρήκα την πόρτα ανοιχτή
Και στο τραπέζι ένα χαρτί
Που 'τρεξα για να το διαβάσω μ' απορία
Μου 'γραφεσ "φεύγω δεν μπορώ"
Ο έρωτάσ μασ ωσ εδώ
Κι έδωσεσ τέλοσ στη δική μασ ιστορία

Κι ούτε συζήτηση δε δέχτηκεσ να κάνεισ
Το αποφάσισεσ εσύ να με πεθάνεισ
Ούτε συζήτηση να βρούμε κάποια λύση
Χάθηκεσ κι έγειρα σαν ήλιοσ που 'χει δύσει

Σκέφτηκα κάτι για να πω
Έτσι σαν παραμιλητό
Δεν βρήκα όμωσ μεσ στον πόνο μου μια λέξη
Μόνο που απόρησα γιατί
Δυο λόγια στ' άψυχο χαρτί
Έχουν για πάντα τη ζωή μασ καταστρέψει

Κι ούτε συζήτηση δε δέχτηκεσ να κάνεισ
Το αποφάσισεσ εσύ να με πεθάνεισ
Ούτε συζήτηση να βρούμε κάποια λύση
Χάθηκεσ κι έγειρα σαν ήλιοσ που 'χει δύσει