Ξενιτιά μου
Ξενιτιά μου είν' ο πόνοσ κι η αγάπη μια πληγή
Μια πληγή που καίει κι όμωσ απ' τα στήθια πώσ να βγει
Μια πληγή που καίει κι όμωσ απ' τα στήθια δε θα βγει
Ψυχή μου πικραμένη μου και παραπονεμένη μου
Ποιοσ θα σε κάνει να χαρείσ και να χαμογελάσεισ
Πολλά του κόσμου τ' άπονα σε πνίξαν τα παράπονα
Κι αυτή που αγαπούσεσ τώρα πωσ να την ξεχάσεισ
Ένα ταξίδι είν' η ζωή μου
Άκρη δε βρίσκω να σταθώ
Μόνη πατρίδα είν' η φυγή μου
Δάκρυ κι ελπίδα στο χωρισμό
Μοναξιά μου είν' ο κόσμοσ τησ καρδιάσ μου ο καημόσ
Συντροφιά μου είν' ο δρόμοσ και του φεγγαριού το φωσ
Συντροφιά μου είν' ο δρόμοσ και του φεγγαριού το φωσ
Ψυχή μου πικραμένη μου και παραπονεμένη μου
Σε καιν' οι πόθοι οι στεναγμοί σε κλαιν' οι ξένοι τόποι
Σε καιν' του κόσμου τ' άπονα του έρωτα παράπονα
Μα την αγάπη την πικρή την κλαίνε οι ανθρώποι
Ένα ταξίδι είν' η ζωή μου
Άκρη δε βρίσκω να σταθώ
Μόνη πατρίδα είν' η φυγή μου
Δάκρυ κι ελπίδα στο χωρισμό
Ξενιτιά μου είν' ο πόνοσ κι η αγάπη μια πληγή
Μια πληγή που καίει κι όμωσ απ' τα στήθια πώσ να βγει
Μια πληγή που καίει κι όμωσ απ' τα στήθια δε θα βγει