Ερωτικό

Με κομμένη αναπνοή ιδρωμένο το κορμί
Σε πλησιάζω ακροβατώντασ με ρυθμό σιωπήσ
Η αϋπνία μου υγρή ράβει νύχτα την πληγή
Μην τυχόν την ψηλαφίσεισ και μου φοβηθείσ

Το έργο μοιάζει να 'ναι ατέλειωτο
Και μόνο εγώ είμαι θεατήσ
Στουσ διαδρόμουσ του θεάτρου σου
Να μαζεύω τα κομμάτια σου
Να στα δώσω όταν θα 'ρθεισ

Άλλοτε κι αλλού μην πεισ
Θα χαθούμε μην αργείσ
Με λυγμό που μοιάζει ανώδυνοσ
Προσπαθείσ να μ' αρνηθείσ

Κι είναι ο φόβοσ μου διαρκείσ
Με φωνάζεισ κι απορείσ
Ξέρω θεσ να μ' αγαπήσεισ
Και κλαισ που δεν μπορείσ

Το έργο μοιάζει να 'ναι ατέλειωτο
Και μόνο εγώ είμαι θεατήσ
Στουσ διαδρόμουσ του θεάτρου σου
Να μαζεύω τα κομμάτια σου
Να στα δώσω όταν θα 'ρθεισ