To Vivlio Ton Iroon
Στο βιβλίο των ηρώων του τρόμου
Βρήκα τισ φάτσεσ που ζητούσεσ χθεσ
Ζαρωμένοσ στη γωνιά του δρόμου
Περνάσ τισ μέρεσ σου με προσευχέσ
Ένοχοσ για κάποια αιτία
Που δεν την έμαθεσ ποτέ
Πεσ μασ ρε φίλε ποιοσ θεόσ σ' ορίζει
Ποιοσ σε γεμίζει μ' ενοχέσ
Μεσ' απ' τ' αντερά σου σκούζει τ' όρνιο
Που σου τρώει τα σωθικά
Του χριστού φοράει το χιτώνιο
Και έχει το πρόσωπο του μαρξ
Έχει φροϋδικέσ ρυτίδεσ
Και τα νύχια του γαμψά
Τα χίλια πρόσωπα που σου 'χει δώσει
Είναι τησ μέδουσασ χτικιά