เขายิ่งใช่ อ้ายยิ่งเจ็บ
อ้ายรู้สึกเหงา
วันที่เจ้าถูกเขาหาเจอ
อ้ายรู้สึกเบลอ
ตอนที่เธอให้เขาเข้าไลน์
ถ้าจะเบรกก็ดูใจดำ
หากจะห้ามก็ดูมากไป
ถึงจะเอาเรื่องงานบังไว้
แต่ลูกผู้ชายย่อมรู้ทางกัน
โชคร้ายกว่านั้น
เขานับวันยิ่งดูฉายแวว
ผลักอ้ายตกแถว
ห่างความจริงออกไปทุกวัน
เขาตอบโจทย์ที่เธอเคยรอ
เกือบทุกข้อที่เธอเคยฝัน
เบิ่งเรื่องใดก็ใช่ทั้งนั้น
ส่งสัญญาณให้อ้ายทำใจ
เขายิ่งใช่
รู้ไหมใจอ้ายยิ่งเหงา
ถึงเธอยืนยันคำเก่า
ว่าเธอกับเขาไม่มีอะไร
คุยแค่เรื่องงาน
คบกันแบบเพื่อน
บ่เลื่อนฐานะทางใจ
อยากเชื่อว่าเธอทำได้
แต่ทำไมอ้ายรู้สึกเหมือนใกล้โดนทิ้ง
บ่อยากคิดไปเอง
แต่ก็เกรงจะห้ามบ่ฟัง
เมื่อเขานั้นยัง
หยอดความใช่เข้าใกล้ความจริง
ความรู้สึกอ้ายบ่เคยตั๋ว
อ้ายจึงกลัวไปหมดทุกสิ่ง
กลัวความเจ็บจะเป็นความจริง
อ้ายจะถูกแฟนทิ้งจนได้
เขายิ่งใช่
รู้ไหมใจอ้ายยิ่งเหงา
ถึงเธอยืนยันคำเก่า
ว่าเธอกับเขาไม่มีอะไร
คุยแค่เรื่องงาน
คบกันแบบเพื่อน
บ่เลื่อนฐานะทางใจ
อยากเชื่อว่าเธอทำได้
แต่ทำไมอ้ายรู้สึกเหมือนใกล้โดนทิ้ง
บ่อยากคิดไปเอง
แต่ก็เกรงจะห้ามบ่ฟัง
เมื่อเขานั้นยัง
หยอดความใช่เข้าใกล้ความจริง
ความรู้สึกอ้ายบ่เคยตั๋ว
อ้ายจึงกลัวไปหมดทุกสิ่ง
กลัวความเจ็บจะเป็นความจริง
อ้ายจะถูกแฟนทิ้งจนได้