สบตาที่หน้าจอ
โดนป่านใด่ล่ะน้อน้อง
ที่เฮาสองจำต้องห่างกัน
หลังจากบุญบั้งไฟ
ต่างคนต่างไปสู้งาน
ถ่ายรูปใส่จอมือถือให้กัน
สบตารูปนั้นคอยวันสัญญา
คึดเห็นหน้าเจ้าลอยอ่องล่อง
เมื่อได้ยินฟ้าฮ้องซ้งทางบ้านเฮา
ยามห่างไกลเป็นจั่งใด๋น้อนาง
คึดฮอดกันบ้างแหน่บ่น้อเจ้า
โดนโดนอ้ายจั่งได้โทรถามข่าว
ฟ้าฮ้องเตือนเฮาอย่าลืมคำเว้าจา
จำได้บ่มื้อนั้นหลอยจับมือกันใต้ตะล่างเถียงนา
มือถือแลกถ่ายรูปกันไว้
เผื่อยามไกลให้ได้แนมต่างหน้า
มื้อบุญบั้งไฟเจ้าให้มาลัยดอกมันปลา
แล้วบอกอ้ายว่าร้อยขึ้นมาด้วยใจ
ถ้าดอกมันปลาบ่สิ้นกลิ่นหอม
เจ้าเว้าออมออมว่าสิบ่ยอมมีไผ
แต่เมื่อเฮาไกลกันโดน
อ้ายบ่วายกังวลถึงสิเคยเชื่อใจ
ย่านหน้าจอมือถือเปลี่ยนไป
ถ่ายรูปคนใหม่มายิ้มให้แทนที่
คึดเห็นหน้าเจ้าอ่องล่องอ่องล่อง
ฝากเสียงฟ้าฮ่ำฮ้องก้องไปเตือนคนดี
บ่อยากเป็นเพียงฟังเสียงเห็นเบอร์
ย่านใจเจ้าเผลอย้อนเทคโนโลยี
สบตาหน้าจอเป็นปี
ผ้าป่าปีนี้อ้ายอยากสบตาหน้าจริง
คึดเห็นหน้าเจ้าอ่องล่องอ่องล่อง
ฝากเสียงฟ้าฮ่ำฮ้องก้องไปเตือนคนดี
บ่อยากเป็นเพียงฟังเสียงเห็นเบอร์
ย่านใจเจ้าเผลอย้อนเทคโนโลยี
สบตาหน้าจอเป็นปี
ผ้าป่าปีนี้อ้ายอยากสบตาหน้าจริง