Άσε τα γκρίζα σου

Τα δάκρυα νέρωσαν απόψε το κρασί μου
Και η νύχτα μοιάζει πάλι σαν λιποθυμιά
Δεν θα μεθύσει όπωσ πριν η θύμηση μου
Και δεν θ' αλλάξει απόψε χρώμα η ερημιά

Άσε τα γκρίζα σου και κοίτα με στα μάτια
Στο δρόμο η ελπίδα μου σε σένανε με πάει
Και οι στιγμέσ που γίναν χίλια δυο κομμάτια
Η κάθε μια μόνο εσένανε ζητάει

Το γέλιο έσβησε μεσ στων ματιών την άκρη
Μα ο κόσμοσ όμορφοσ μ' αγάπη έχει ντυθεί
Μα εγώ από τα χείλη σου σκουπίζω ένα δάκρυ
Πάνω στο στόμα σου καυτό που ‘χει χυθεί