K-Pax
I tak do usranej już śmierci
Niżsi coraz szersi ewentualnie w dół piersi
Żyć na ziemi to stres dziś jestem mądrzejszy
Chcę sjesty a czuję się jak Kevin Spacey w K Pax
Miej żonę dom auto dzieci potem je wykształć
Nie mrugaj bo życie pomknie jak wystrzał
Zrób swoje potem śmiało zdychaj
Chwilę popłaczą zwłaszcza jak zobaczą co żeś im zapisał
„Niemożliwe ile" Było straconych dni dużo
Ludziom których kocham lecą łzy długo przeze mnie
Przykre lecz zwykle jest zbyt późno już trudno
Zapijam wstyd wódką jak zawsze
Nie od teraz z tym kończę rzucam dziś goudę
Skruszam w pył porcję puszczam w dym piątkę
Mam syf w głowie i trzy fobie wiszę kwit tobie
Gwarantuję sobie że się w nic nie wplączę więcej
Koniec z tym
Czemu ta fura jest fajna
Mówią design co ja się znam na designach
W gardło wtykają mi logo próbuję zgryźć jak bajgla
Moja babka gdyby dowiedziała się
Ile wydałem na głupoty to by zmarła chyba
Kolorami skusił mnie szkarłat królewskich dzianin
Wiem dawałem się mamić nie dzień latami
Zgolone cipki szczupłe blondynki stringi czasami
Rana w głowie krwawi nie to nie był karabin
Łyknąłem wabik w porę mnie zadławił pluję pełen wstrętu
Kryształ wygląda ładnie lecz pęka jak szyba w Mercu
Kilka osób trzymam w sercu zawsze
Dawaj szybko to teraz się zatrzymam w miejscu pierwszy raz
Spojrzę daleko znam kierunek
Jebać fortunę koniec pigułek płonie rachunek
Zatrułem życie a ten klub to jest zaułek
Teraz albo nigdy bo jeśli się będę zastanawiać dłużej to
Stchórzę