Polska miłość

Nie umie błądzić gdzieś we mgle
Z obłoków tu nie spadła nie
Na pięknych słowach nie zna się
Polska miłość

Zlecone prace musi brać
Nocą koszule twoje prać
Rano po bułki w sklepie stać
Polska miłość

Potem jest senna w środku dnia
Na imię zaś czasami ma
Tak właśnie jak dziewczyna ta
Jak jej było

Nie umie się rozczulać zbyt
Gra czasem w towarzyski flirt
Czasem do wojska pisze list
Polska miłość

Bywa że kuchennymi schodami
Z dzieckiem ucieknie do mamy
Znienawidzi na śmierć się pokłóci
Z pazurami do oczu się rzuci

Czasem straci ostatnią nadzieję
Fotografię twą podrze i sklei
Będzie włóczyć się po adwokatach
Czyjeś wiersze znajdzie po latach

Czasem podbite oko ma
Na pamięć kodeks prawny zna
Przez życie się łokciami pcha
Polska miłość

Na delegacje jeździ het
Potem się nie rozlicza z diet
By zaoszczędzić kilka zet
Polska miłość

Lecz czasem nie zna słowa „dość"
Szczęściem zachłyśnie się na złość
I znów wspominasz w niej to coś
Co w niej było

Umie przebaczać umie drwić
Pod płotem spać na wiarę żyć
Na dworcu piwo z tobą pić
Polska miłość

Tylko czemu gdy jest właśnie taka
To w piosenkach swych wciąż musi płakać
A gdy patrzą źle gra wielką damę
A gdy mówi o sobie to kłamie

Czemu twierdzi że zawsze ma czas
Sprawdza raz drugi raz trzeci raz
Co by prawdę jej mówić szkodziło
Ech ta miłość polska miłość