บ้านบนดอย

บ้านข้าอยู่บนดอยเมฆหมอกลอยเต็มฟ้า
อยู่กลางพงพนาอยู่ตามประสาคนดอย
ข้าบ่รวยบ่จนบ่เป็นคนสำออย
เกิดเป็นคนบนดอยบ่ต้องคอยง้อใคร

บ้านบนดอยบ่มีแสงสี
บ่มีทีวีบ่มีน้ำประปา
บ่มีโฮงหนังโฮงนวดคลับบาร์
บ่มีโคล่าแฟนต้าเป๊บซี่
บ่มีเนื้อสันผัดน้ำมันหอย
คนบนดอยชอบกินข้าวจี่
บ่มีน้ำหอมน้ำปรุงอย่างดี
แต่หมู่เฮามีมีน้ำใจ๋ (ฮู)

บ้านสูอยู่ในเมืองมุงกระเบื้องสีใส
บ้านข้าอยู่กลางไพรมุงด้วยใบตองตึง
สูซอบเพลงฝรั่งข้าซอบฟังเสียงซึง
ละตึงตึงต๊ะติดตึงข้าดีดซึงก้องป่า

บ้านบนดอยบ่มีแสงสี
บ่มีทีวีบ่มีน้ำประปา
บ่มีโฮงหนังโฮงนวดคลับบาร์
บ่มีโคล่าแฟนต้าเป๊บซี่
บ่มีเนื้อสันผัดน้ำมันหอย
คนบนดอยชอบกินข้าวจี่
บ่มีน้ำหอมน้ำปรุงอย่างดี
แต่หมู่เฮามีมีน้ำใจ๋ (ฮู)

ถ้าสูอยากกินข้าวสูต้องไปไถนา
ถ้าสูอยากกินปลาก็ต้องไปหาในห้วย
ถ้าสูปลูกดอกฝ้ายสูได้ใส่เสื้อสวย
แต่ถ้าสูอยากถูกหวยก็เสียใจด้วยคน

บ้านบนดอยบ่มีแสงสี
บ่มีทีวีบ่มีน้ำประปา
บ่มีโฮงหนังโฮงนวดคลับบาร์
บ่มีโคล่าแฟนต้าเป๊บซี่
บ่มีเนื้อสันผัดน้ำมันหอย
คนบนดอยชอบกินข้าวจี่
บ่มีน้ำหอมน้ำปรุงอย่างดี
แต่หมู่เฮามี (ฮู)

ปาปาดาดาปาดาดาดา
ปาปาดาปาดั๊บปาดั๊บปาปาดั๊บปาดาดั๊บ

บ่มีเนื้อสันผัดน้ำมันหอย
คนบนดอยชอบกินข้าวจี่
บ่มีน้ำหอมน้ำปรุงอย่างดี
แต่หมู่เฮามีมีน้ำใจ๋ (ฮู)