สิ้นปีที่ลันตา

ฝนสั่งฟ้าเหมือนส่งวาจาถึงเกลอกัน
คราวสุขสันต์เยี่ยมเยือน
ลมเหนือเยือกเย็นพัดย้ำยิ่งเตือน
ให้คิดถึงเรือนเพื่อนยายังอยู่คอย

เดือนสิบสอง
น้ำเอ่อฝั่งคลองเคล้าสองตา
แหงนเหมอฟ้าเงียบหงอย
โอ้ปีก่อนนั้นมีเราดาวลอย
ชวนสอยมาแนบเนา

ท่องเดินเลียบทรายชายหาดพาดพายท้ายน้ำล้นตา
เหลียวแลรอบหามีแต่ตัวเรา
คำว่าเหงานั้นยังเบาไป
ใจไหวปิ้มรานขาด
ยามคลื่นสาดทราย

ท่องเดินเลียบทรายชายหาดพาดพายท้ายน้ำล้นตา
เหลียวแลรอบหามีแต่ตัวเรา
คำว่าเหงานั้นยังเบาไป
ใจไหวปิ้มรานขาด
ยามคลื่นสาดทราย

ปีใหม่นี้มีแค่เศษไม้น้ำพัดมา
พึ่งฟ้าคลุมกาย
ดาวพร่างพราวฟ้ายิ่งพาท่วงหาย
ลั่นทมขมกลืนขื่นอายโมกรุมเร้า

เดือนสิบสองน้ำเอ่อฝั่งคลองเคล้าสองตา
แหงนเหมอฟ้าเงียบเหงา
ผิดจากสิ้นปีเคยมีคู่เรา
ฉันคงมีแต่เงาแผ่วลาสิ้นปีที่ลันตา ฮู