Lakkate

هی بِچ
سرت تو کا خودت باشه
تو گواهینامه اینجا پلاسیدنو نداری
ارزونی به ما نمیخوری بِچ
پیر
کیری
پُر لکه ای
تو قفسم نگهت میدارمت فنچ
لکاته و خودِ هرزه ای
خیلی دلت میخواد
بدویی برسی به من
اونایی که دوییدن رسیدن
الآن زیرمن
میگیرن دود سه کام حبس و
سه گام پرت و آب میکنن لفظامو به هم
درد داره ولی زخمش
معلوم نی
کاری میکنم بات از مخ
معلول شی
میگی دستاتو بگیرمو بیارمت بالا
شاید بتونی تو مثه من
معروف شی
ارزونی به ما نمیخوری بِچ
پیر
کیری
پُر لکه ای
تو قفسم نگهت میدارمت فنچ
لکاته و خودِ هرزه ای
ارزونی به ما نمیخوری بِچ
پیر
کیری
پُر لکه ای
تو قفسم نگهت میدارمت فنچ
لکاته و خودِ هرزه ای
برو کِرِدیت تو پُر کن
که از اینجا به بعد واست سنگینه
تو مسیر راستو نمیتونی بری
چه برسه حالا که راه
پر نیزه و شمشیره
دولا دولا نمیشه راه رفت
عزیزم به این شرارت
نمیخوره قیافت
نمیبره چاقو دست خودشو
پس بیا پایین کسشعر نگو
مرتیکه کثافت
سرایت میکنم به همه اطرافت
مثه ویروس تو رگاتم
استرس داری صدامو میشنوی
میفهمم
صدارو کم کنی جلو چشاتم
ارزونی به ما نمیخوری بِچ
پیر
کیری
پُر لکه ای
تو قفسم نگهت میدارمت فنچ
لکاته و خودِ هرزه ای
ارزونی به ما نمیخوری بِچ
پیر
کیری
پُر لکه ای
تو قفسم نگهت میدارمت فنچ
لکاته و خودِ هرزه ای