WOWMAN

من
یه شکارچیم یه خالق
من
خالی از نیازم به هر کسی
من
سرپامو حرفامو یه روز بهش میرسی
تنها ضعفم اینه که
زمین نمیخورمو
ضعیف نمیشَمو
توی این رینگ نمیبرم
من
جنگو میشناسم که امروز زنده م
عرق ریختم واسه همین راوی قصه م
توو گوشِ بچه ای که فردا میخواد بشه
جلویِ همه ی این دیوا رستم
من
اگه ملکه ی شهر نشدم
اگه همه اونا که شدن از من پُرن
اگه کسی نمیدونه جاش کجاست ولی من خوب میدونم که بد از توو پُرم
من یه فرمانده که به وقتش سربازه
یه شیر ماده که بدجور رو بچه ش حساسِ
یه سنگ بی کله که فقط داره به جلو میره و باور داره زیر فشار الماسِ
واو من ومَن منم
قوی
واو من ومَن منم
استوار
واو من ومَن منم
محکم
واو من ومَن منم
پشتش
واو من ومَن منم
یه کوه
واو من ومَن منم
مثه سنگ مثه دیوار مثه سقف مثه خدا
شاید حرفامو کلیشه ببینی
حق داری بری یه گوشه بشینی
منو محکوم کنی خودتو مظلوم
واقعیتو با چشم کور نمیشه ببینی
من زخمِ تنم که روحمو میبینن
اصلاً به درک که پیشم نمیشینن
خودمو نمیبینن
رویامو نمیبینن
من وسط مردمی زنم که پُر کینه ن
دستای آلوده به راه های نرفته با منه
حرفای نگفته توو سرم زنگو میزنه که پاشو، نشین، ساکت نمون و این حقتو بگو درسته کسی نمیشنوه
درسته اسیر غفلتن درسته درسته
درسته درگیر شهوتن درسته درسته
درسته ۲۱ قرن که خدا و پیغمبرو امام و رئیس و رهبرن درسته
واو من ومَن منم
قوی
واو من ومَن منم
استوار
واو من ومَن منم
محکم
واو من ومَن منم
پشتش
واو من ومَن منم
یه کوه
واو من ومَن منم
مثه سنگ، مثه دیوار، مثه سقف مثه خدا