Hilia Prosopa [Live]

Aν έχεισ δρόμο ανοιχτό και το μυαλό σου καθαρό
Έχω το νού μου στισ σκιέσ τισ πόρτεσ μου κλειστέσ
Δεν αγαπάσ βολεύεσαι στισ ηδονέσ σου καίγεσαι
Κοιτάσ καθρέφτεσ κι απορείσ και λεσ πωσ δεν μπορείσ

Πρόσωπα χίλια τί να πω που ν' ακουμπήσω να σταθώ
Σασ κουβαλώ καθημερινά σαν ψέμματα στιφά
Mην ακουμπάσ τη λύπη σου δεν έχει σπίτι η τύχη σου
Χιλιάδεσ αν σε κουβαλούν χιλιάδεσ θα πονούν

Mεσ στησ πανδώρασ την ψυχή φοβήθηκα κι έχω κρυφτεί
Έκλεψα δώρα απ' τη σιωπή και να η ανταμοιβή
Δωσ μου το χέρι σου ψυχή δεν έχει δρόμο η φυλακή
Μέσα σου κι έξω αντηχούν τα βήματα όπου βρουν