Γιε μου, γιε μου

Γιε μου είν' ο πόνοσ μου αβάσταχτοσ καλέ μου
Που σε βλέπω σαν ξερόφυλλο του ανέμου
Στη ζωή κυνηγημένοσ να γυρνάσ

Γιε μου δεν τον άκουσεσ τον δόλιο σου πατέρα
Παρασύρθηκεσ και μέρα με τη μέρα
Είσαι είκοσι χρονών κι όμωσ γερνάσ

Γιε μου τι περιμένεισ πε μου
Σ' έναν δρόμο λασπωμένο
Θα 'σαι πάντα σαν δεντρί ξεριζωμένο
Δίχωσ μοίρα δίχωσ ήλιο κι ουρανό

Γιε μου τον καημό μου συλλογίσου
Γύρνα σπίτι να γλυκάνω την πληγή σου
Γιε μου γιε μου πώσ πονώ

Γιε μου είν' οι άνθρωποι απάνθρωποι καλέ μου
Οι αρχόντοι είν' εμπόροι του πολέμου
Και γελούν όταν το δάκρυ μασ κυλά

Γιε μου μην πιστεύεισ σε κανέναν ακριβέ μου
Ωσ κι οι φίλοι σου χαρήκανε θεέ μου
Που 'χεισ πέσει τώρα τόσο χαμηλά

Γιε μου τι περιμένεισ πε μου
Σ' έναν δρόμο λασπωμένο
Θα 'σαι πάντα σαν δεντρί ξεριζωμένο
Δίχωσ μοίρα δίχωσ ήλιο κι ουρανό

Γιε μου τον καημό μου συλλογίσου
Γύρνα σπίτι να γλυκάνω την πληγή σου
Γιε μου γιε μου πώσ πονώ