Ήσουνα παιδί

Οι κεραυνοί την πόρτα μασ χτυπούν
Κι εσύ μου ταξιδεύεισ
Φεύγεισ για εκεί που οι άνθρωποι ξεχνούν
Στιγμή στιγμή αλαργεύεισ

Ήσουνα παιδί ουρανόσ
Κι όμωσ πασ στη λησμονιά
Κι είμαι ένα κλαρί που θρηνεί στον αγέρα
Έρημο πουλί στην παγωνιά

Τα γελαστά τα μάτια σου κλειστά
Κι εγώ σε νανουρίζω
Σκύβω στα χείλια σου τα σφαλιστά
Με δάκρυα τα ποτίζω