Μη μου είσαι μουτρωμένο

Αφού το ξέρεισ πια πωσ δεν αδειάζω
Μ' άλλη από σένανε ν' ασχοληθώ
Ποιοσ σου ‘πε μάνα μου πωσ ξενοικιάζω
Κι απ' τον παράδεισο πωσ πάω να βγω

Μη μου είσαι μουτρωμένο και σκοτεινό
Συννεφάκι κρεμασμένο στον ουρανό
Δε σε θέλω μουτρωμένο να με κοιτάσ
Κι απ' τα μάτια τα διαμάντια να σπαταλάσ

Τι βασανίζεσαι μ' αυτά που λένε
Όλα είναι μάνα μου ψιλή βροχή
Εσύ κάνε όνειρα όσα σε καίνε
Κι εγώ ξοπίσω τουσ βάζω ψυχή

Μη μου είσαι μουτρωμένο και σκοτεινό
Συννεφάκι κρεμασμένο στον ουρανό
Δε σε θέλω μουτρωμένο να με κοιτάσ
Κι απ' τα μάτια τα διαμάντια να σπα να σπαταλάσ