Ein vanleg dag
Meir nakin enn kledd
Sit e venta på sole
Som bryt gjennom mørgo dis
Gje me ein vanlig dag
På Vallers-vis
Der fjellet ligg pynta i drivkvite teppo
Og løypo æ brodert i sølv
Ligg spir ette spir på uendelig rekke
Og verna mot hulder og trøll
Det leika ein lokk og den tek me i hånde
Og leie me vektlaus mot sky
E glir som ei ørn te e fikk me eit reir
Som ligg bada i solfarga ly
Meir nakin enn kledd
Sit e venta på sole
Som bryt gjennom mørgo dis
Gje me ein vanlig dag
På Vallers-vis
Og jento flyg pynta i vårlette kjola
Så alle ska få eit hint
Som bringebær-sanking på solvendte toppa
Og alt som æ feminint
E fråtsa i bringen med ivrige henda
Så legg e vel kursen mot sør
Mot myrlendte terreng der blautmølta lokka
Og skallin bli aldeles ør
Meir nakin enn kledd
Sit e venta på sole
Som bryt gjennom mørgo dis
Gje me ein vanlig dag
På Vallers-vis
Når sole heng sid over flammegul lauvskog
Og sommar'n vil gå te ro
Så finns det 'kji tid te å leva på minno
E veit ko som venta me no
Då øpna e stampen og byr inn te fest
Fylle magin med røte og stærkt
E tenke at livet æ alvorleg bra
Når så lite kan vara så svært
Meir nakin enn kledd
Sit e venta på sole
Som bryt gjennom mørgo dis
Gje me ein vanlig dag
På Vallers-vis
Meir nakin enn kledd
Sit e venta på sole
Som bryt gjennom mørgo dis
Gje me ein vanlig dag
På Vallers-vis