Μέρες πονηρές
Μέρεσ πονηρέσ με μαχαιριέσ κ με ριπέσ
Φωνέσ σε γειτονίεσ που μειν(αν)θεσ σα χαρακιέσ
Θύμα ποπό τι κρίμα δεν έχει κύμα δεν παίζει χρήμα
Λάσπη έχει κ άσπρη να ένασ στίχοσ δεν έχει άκρη
Πόρτεσ κλειστέσ με πόντεσ που ναι οι κότεσ πίσω από κομπλεσ
Κλίμα αυτό είναι θύμα μέσα του μήνα απ'τισ πουστιέσ
Είμαι στο πουθενά μίλια πολλά μακριά
Σε κόσμο περπατώ όλουσ τουσ χαιρετώ
Σε πάγκο αδειανό κάθομαι μονολογώ
Αφήνω μυστικό σε στημένο σκηνικό
Μέρεσ πονηρέσ με κραυγέσ μεσ τα κελιά
Ματιέσ που με κοιτούν κι όμωσ δεν βλέπουν πουθενά
Ρόμπεσ στρατιέσ με ρόμπεσ μα δίχωσ σώμα είναι γυμνέσ
Με κέφια γεμάτεσ ξέφτια σε φώτο σέπια χωρίσ μορφέσ
Λόγια που ναι τα λόγια βαλαν ρολόγια χάνονται δεσ
Κι εγώ χωράω παντού χωράω μα δεν πουλάω ζω με το χθεσ
Πεσ να πάει να γαμηθεί η κάθε εκδοχή
Που θέλει να κοιμάσαι χωρίσ καμία ενοχή
Να πάει να γαμηθεί αυτό είναι μια αρχή
Να γίνει η νύχτα μέρα κουβάρι η κλωστή.
Είμαι στο πουθενά μίλια πολλά μακριά
Σε κόσμο περπατώ όλουσ τουσ χαιρετώ
Σε πάγκο αδειανό κάθομαι μονολογώ
Αφήνω μυστικό σε στημένο σκηνικό
Στημένο σκηνικό κι εγώ ακόμα προσπαθώ να κάνω hey-hop
Να φύγω να εξαφανιστώ μα όταν πλησιάζω γυρνάω πάντα πίσω τον κόσμο πρέπει
Ν'αλλάξω κι όχι να τον αφήσω να λύσω τούτο τον γόρδιο δεσμό που το ανθρώπινο
Είδοσ οδηγεί στον ξεπεσμό ανακαλώ παίρνω μικρόφωνο στο χέρι
Κ χώνομαι στην μάχη χωρίσ να νοιάζομαι τι θα μου φέρει
Η ζωή που δυστυχώσ αντί μ' αγάπη βάφετε με χρώματα από κόμματα λαδώματα
Κ πτώματα ονόματα κ τζάκια ξύπνα δεσ κινούν τα νήματα κι εμείσ ακόμα λαουτζίκοσ
Ψάχνουμε τα χρήματα τράπεζεσ να πληρώσουμε κάρτεσ κ αυτοκίνητα δόσεισ
Για τα ηλεκτρικά να ντύσουμε τ' ακίνητα κοίτα που την ποιότητα την φέρνει
Η υλικότητα κ του pc μασ δυστυχώσ η χωρητικότητα
Είμαι στο πουθενά μίλια πολλά μακριά
Σε κόσμο περπατώ όλουσ τουσ χαιρετώ
Σε πάγκο αδειανό κάθομαι μονολογώ
Αφήνω μυστικό σε στημένο σκηνικό