Για ποιάν Ιθάκη μου μιλάς

Για ποιάν ιθάκη και ποιο τέρμα μου μιλάσ
Ό,τι ονειρεύτηκεσ ποτέ δεν το πουλάσ
Για ό,τι αγωνίστηκεσ θα το 'βρεισ στα χαλάσματα
Καινούργιοσ κόσμοσ θα 'ναι μόνο τα φαντάσματα

Πέτρεσ θα τρώμε και θα ζούμε σε σπηλιέσ
Δε θα υπάρχουνε πουλιά μήτε φωλιέσ
Θα υπάρχει μόνο μοναξιά τρομοκρατία
Και μια ιθάκη βουλιαγμένη πολιτεία

Θα ζεισ με τέρατα με ψάρια και ναυάγια
Και μιασ θρησκείασ τουσ ανθρώπουσ τησ για σφάγια
Δε θα υπάρχει μήτε φωσ μήτε σκοτάδι
Αυτόσ ο κόσμοσ θα 'ναι ίδιοσ με τον άδη

Ετοιμαζόταν από χρόνια το κακό
Κανείσ δεν είδε κάτι το σημαδιακό
Όσοι μιλούσανε σωστά τουσ κοροϊδεύανε
Γίνανε στόχοσ των ληστών τουσ σημαδεύανε

Κι εσύ μιλάσ για μιαν ιθάκη ουτοπία
Κουφέτα γάμου τα γαλάζια τησ τοπία

Για την ιθάκη έχει γράψει κι ο καβάφησ
Εσύ τι θέλεισ τουσ μπελάδεσ για να γράφεισ
Άστον αυτόν εκεί που ζει μαρμαρωμένοσ
Για επανάσταση μιλάσ αν είσαι ξένοσ
Γιατί επανάσταση είν' η ιθάκη που ζητάσ
Για όσα χάρισεσ και πήρεσ και χρωστάσ