Anemona

Στησ καρδιάσ μου τον χειμώνα
Φύτρωσε μια ανεμώνα
Η δική σου η αγάπη η χρυσή

Μα δεν πρόλαβε ν' ανθίσει
Και μαράθηκε πριν ζήσει
Γιατί κρίμα δεν την πότισεσ και εσύ

Ποια αγάπη να πιστέψω
Και σε ποια να εμπιστευτώ
Που φοβάμαι μήπωσ πάλι προδοθώ

Ποιο λουλούδι να ποτίσω
Δίχωσ φόβο στην ψυχή
Πωσ δε θα 'ρθει η στιγμή να μαραθεί

Στησ καρδιάσ μου το χειμώνα
Φύτρωσε μια ανεμώνα
Μα τι κρίμα δεν την πότισεσ και εσύ

Έναν έρωτα χαμένο
Έναν κόσμο γκρεμισμένο
Από τώρα να θυμάμαι στη ζωή

Σαν χαρτί τα όνειρά μου
Φτερουγίζουν μακριά μου
Και μ' αφήνουν μια πικρία στην ψυχή

Ποια αγάπη να πιστέψω
Και σε ποια να εμπιστευτώ
Που φοβάμαι μήπωσ πάλι προδοθώ

Ποιο λουλούδι να ποτίσω
Δίχωσ φόβο στην ψυχή
Πωσ δε θα 'ρθει η στιγμή να μαραθεί