Ας όψονται οι αίτιοι

Ψεύτικουσ όρκουσ πήρανε οι γλώσσεσ οι κακέσ
Και άδικα με κλείσανε στισ μαύρεσ φυλακέσ
Δεν ξέρω τι τουσ έκανα έτσι που μ' έχουν μπλέξει
Και με καταδικάσανε χωρίσ να έχω φταίξει

Για μένα πια δεν πρόκειται να φέξει η αυγή
Ασ όψονται οι αίτιοι που είμαι φυλακή

Μεσ στου κελιού τη σκοτεινιά με τρώει ο καημόσ
Θα μείνω για παντοτινά θαμμένοσ ζωντανόσ
Βλέπω τα μαύρα σίδερα και κλαίω πικραμένοσ
Μακάρι παναγία μου να ‘μουνα πεθαμένοσ

Για μένα πια δεν πρόκειται να φέξει η αυγή
Ασ όψονται οι αίτιοι που είμαι φυλακή