Πατρίδα μ’ αραεύω σε
Πέντε οσπίτια έχτισα κι ασ'όλα ξεσπίτουμαι
Πρόσφυγασ είμ'ασο κουνί μ' θε μ' θα παλαλούμαι
Πατρίδα μ αραεύω σε αμόν καταραμένοσ
Σα ξένα είμαι έλληνασ και σην ελλάδαν ξένοσ
Όσπιτα ‘θεκα ανάμεσα σ'ορμήν και ποταμάκρη
Πεγάδια μαρμαρόχτιστα νερόν αμόν το δάκρυ
Πατρίδα μ αραεύω σε αμόν καταραμένοσ
Σα ξένα είμαι έλληνασ και σην ελλάδαν ξένοσ
Και τώρα αδακέσ διψώ νερό να πίνω κι έχω
Εντρέπομαι να ψάλαβω τα χείλοπα μ να βρέχω
Πατρίδα μ αραεύω σε αμόν καταραμένοσ
Σα ξένα είμαι έλληνασ και σην ελλάδαν ξένοσ
Σα ξένα είμαι έλληνασ και σην ελλάδαν ξένοσ
Σα ξένα είμαι έλληνασ και σην ελλάδαν ξένοσ