Το διαβατήριο

Πικρό σαν δηλητήριο
Είναι το διαβατήριο
Που πήρα για τα ξένα
Μα τι να κάνω ο φτωχόσ
Μπροστά μου βρίσκεται γκρεμόσ
Και πίσω μαύρο ρέμα

Πικρό σαν δηλητήριο
Είναι το διαβατήριο
Μα όταν ζεισ χωρίσ ελπίδα
Όπου γησ είναι πατρίδα

Απ' τουσ καημούσ που πέρασα
Μια μέρα δεν εγέλασα
Τα μάτια μου όλο κλαίνε
Και πήρα την απόφαση
Να φύγω για την κόλαση
Που ξενιτιά τη λένε

Πικρό σαν δηλητήριο
Είναι το διαβατήριο
Μα όταν ζεισ χωρίσ ελπίδα
Όπου γησ είναι πατρίδα

Μάνα κι αγάπη μου καλή
Πάτε κι ανάψτε ένα κερί
Στησ παναγιάσ τη χάρη
Στην ξενιτιά να μη χαθώ
Μα γρήγορα να ξαναρθώ
Στην αγκαλιά σασ πάλι