Το παράπονο του μετανάστη

Κι αν σε λατρεύω γλυκιά πατρίδα
Ποτέ δεν είδα λίγη στοργή
Κι όλο με διώχνεισ από κοντά σου
Σαν το ρημάδι σε ξένη γη

Στον τόπο αυτόν που αγαπώ
Ούτ' ένα χέρι για να πιαστώ
Και ξενιτεύτηκα μα δε γιατρεύτηκα
Κι ήρθα πατρίδα μου για να σε δω
Κι ασ με πληγώνεισ

Κι αν δεν ζηλεύω τισ ξένεσ χώρεσ
Υπάρχουν ώρεσ που αγανακτώ
Και θέλω πάλι να ξαναφύγω
Τον εαυτό μου να ξαναβρώ

Στον τόπο αυτόν που αγαπώ
Ούτ' ένα χέρι για να πιαστώ
Και ξενιτεύτηκα μα δε γιατρεύτηκα
Κι ήρθα πατρίδα μου για να σε δω
Κι ασ με πληγώνεισ