Ο παραπονιάρης

Γιατί να γεννηθώ φτωχόσ
Η πίκρα με γερνάει
Και η γυναίκα π' αγαπώ
Να με περιφρονάει

Γιατί οι άλλοι να γελούν
Κι εγώ να υποφέρω
Και μια στιγμή χαρούμενη
Ακόμα να μη ξέρω

Γιατί να γεννηθώ φτωχόσ
Παράπονο με πιάνει
Δεν είμαι άνθρωποσ κι εγώ
Μάνα δε μ' έχει κάνει