ฮักหลาย
อ้ายกะละบ่เซาตั๋ว
น้องกะละบ่เซาโง่
หัวใจกะเลยลงโต
กับคำว่าเจ็บหนัก
เจ็บกะละยอมทุกอย่าง
ซังกะละยังคงฮัก
เจ็บหนัก
แต่เซาฮักบ่ได้
กะย้อนว่าฮักหลาย
ฮักกว่าหัวใจตัวเอง
คนลืมบ่เก่ง
ฮักเองกะเจ็บเองน้ออ้าย
กะย้อนว่าฮักเพิ่น
คิดนำเพิ่นสิเป็นสิตาย
ปานนั้นกะยังบ่ดี
ปานนี้กะยังบ่ได้
บ่ได้ความจริงใจ
จากอ้ายเนาะ
น้องกะละฮักคนเดียว
อ้ายกะละเทียวหลายใจ
บ่ทนสิฟังข่าวร้าย
เรื่องที่อ้ายบ่จักพอ
ยอมละกะเป็นคนโง่
เจ็บละกะยังฮักต่อ
ว่าสิพอ
ใจยังเฮ็ดบ่ได้
กะย้อนว่าฮักหลาย
ฮักกว่าหัวใจตัวเอง
คนลืมบ่เก่ง
ฮักเองกะเจ็บเองน้ออ้าย
กะย้อนว่าฮักเพิ่น
คิดนำเพิ่นสิเป็นสิตาย
ปานนั้นกะยังบ่ดี
ปานนี้กะยังบ่ได้
บ่ได้ความจริงใจ
จากอ้ายเลยเนาะ
ยอมละกะเป็นคนโง่
เจ็บละกะยังฮักต่อ
ว่าสิพอ
แต่มันเฮ็ดบ่ได้
กะย้อนว่าฮักหลาย
ฮักกว่าหัวใจตัวเอง
คนลืมบ่เก่ง
ฮักเองกะเจ็บเองตั๊วะอ้าย
กะย้อนว่าฮักเพิ่น
คิดนำเพิ่นสิเป็นสิตาย
ปานนั้นกะยังบ่ดี
ปานนี้กะยังบ่ได้
บ่ได้ความจริงใจ
จากอ้ายเนาะ
หลายเทื่ออยากสิจบอยากสิพอ
แต่ก็
ยากนำคำว่าฮัก